Κάθε χρόνο πανηγυρίζει το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων στο Ναύπλιο, ένα ιστορικό μνημείο του 19ου αιώνα, που κτίσθηκε εξολοκλήρου από τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη. Φέτος τον πανηγυρικό εσπερινό τέλεσε ο πρωτοπρεσβύτερος πατέρας Γεώργιος Φρίμης, ιερέας του ιερού ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ναυπλίου, όπου και ανήκει το εκκλησάκι.
Μετά το πέρας του εσπερινού ακολούθησε η ακολουθία των κολλύβων, εις ανάμνηση του θαύματος που έγινε από τον Άγιο Θεόδωρο τον Τύρωνα.
Πρόκειται για ένα εκκλησάκι που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης του Ναυπλίου και οικοδομήθηκε από τον Γέρο του Μοριά, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τους οικείους του, μεταξύ των ετών 1825 -1832 σε κτήμα που τους είχε δοθεί στην τοποθεσία (Κιούλ Τεπέ), μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους. Το κτήμα αυτό μετά το θάνατο του Κολοκοτρώνη, καθώς και το εκκλησάκι, αγοράσθηκε το 1898 από την οικογένεια Ρετάλη, η οποία από γενιά σε γενιά συντηρεί και διατηρεί σε άριστη κατάσταση την ιστορική αυτή εκκλησία, που με πολύ πόνο και αγάπη έφτιαξε ο Κολοκοτρώνης εκπληρώνοντας ένα τάμα του, δηλαδή να δει την πατρίδα του ελεύθερη από την Τούρκικη σκλαβιά.
Στην ανάμνηση του θαύματος των Κολλύβων (Α΄ Σάββατων των Νηστειών)
Τον καιρό των διωγμών κατά των χριστιανών, μαρτύρησε και ο μεγαλομάρτυς του Χριστού Θεόδωρος, κατακαιόμενος στην φωτιά. Επί του μεγάλου Κωνσταντίνου, οι διωγμοί έπαψαν και αποκαταστάθηκε η ειρήνη στην Εκκλησία του Χριστού. Όμως, ο εφευρέτης του κακού διάβολος εμφύσησε μανία και μίσος στον ανιψιό του μεγάλου Κωνσταντίνου, Ιουλιανό κατά της εκκλησίας του Χριστού. Ο Ιουλιανός, ο επιλεγόμενος και παραβάτης ή αποστάτης, απέπτυσε το εκκλησιαστικό του αξίωμα-γιατί ήταν χειροθετημένος αναγνώστης και αρνήθηκε το άγιο βάπτισμα. Όταν κατάφερε να ανέλθει στον θρόνο των ρωμαίων, άρχισε διωγμό κατά της Εκκλησίας, κρυφό αλλά και φανερό και προσπάθησε να επαναφέρει σε ισχύ την ειδωλολατρική θρησκεία. Ο Ιουλιανός ο παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί καθαρίζονται με τη νηστεία στη πρώτη εβδομάδα της αγίας Σαρακοστής - γι' αυτό την λέμε καθαρά εβδομάδα - θέλησε να τους μολύνει. Διέταξε λοιπόν, κρυφά, όλες οι τροφές στην αγορά να ραντισθούν με αίματα ειδωλολατρικών θυσιών.Όμως με Θεία ενέργεια, φάνηκε στον ύπνο του τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Ευδοξίου, ο μάρτυρας Θεόδωρος και φανέρωσε το πράγμα. Παρήγγειλε να ενημερωθούν όλοι οι χριστιανοί, να μην αγοράσουν καθόλου τρόφιμα από την αγορά και για να αναπληρώσουν την τροφή να βράσουν σιτάρι και να φάνε τα λεγόμενα κόλλυβα, όπως τα έλεγαν στα Ευχάϊτα, την πατρίδα του αγίου. Έτσι και έγινε και ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα να εμπαίξει τους χριστιανούς και τις λατρευτικές τους συνήθειες. Και το Σάββατο τότε, ο ευσεβής λαός που διαφυλάχθηκε αμόλυντος στην καθαρά εβδομάδα, απέδωσε ευχαριστίες στον μάρτυρα. Από τότε γύρω στα μέσα του Δ΄ αιώνα, η Εκκλησία τελεί κάθε έτος την ανάμνηση αυτού του γεγονότος σε δόξα Θεού και τιμή του μάρτυρα αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.
Τα κόλλυβα λοιπόν ή το βρασμένο στάρι, σήμερα διακοσμημένο και με άλλα υλικά, αποδίδεται μεν στην νουθεσία του αγίου Θεοδώρου και γι' αυτό τιμητικά προσφέρουμε κόλλυβα και στην μνήμη του, αλλά και στη μνήμη άλλων αγίων. Είναι κόλλυβα τιμής αυτά και διαφέρουν από τα κόλλυβα τα προσφερόμενα εις μνημόσυνο των ευσεβώς κεκοιμημένων. Γιατί, όντως τα κόλλυβα και το σιτάρι συνδέονται με την κοίμηση των χριστιανών και την πίστη στην ανάσταση των νεκρών, την ίδια εκείνη πίστη που ομολογούμε στο Σύμβολο λέγοντας: "προσδοκώ ανάστασιν νεκρών".
