O Άγιος Γεώργιος

Άγιε μου Γιώργη αφέντη μου
κι αφέντη καβαλάρη
αρματωμένε με σπαθί 
και με χρυσό κοντάρι
Άγγελος είσαι στη θωριά 
και άγιος στη θεότη
παρακαλώ σε βοήθαμε
άγιε στρατιώτη
Από το άγριο θεριό 
το δράκοντα μεγάλο
όπου του πήγαν άνθρωπο
κάθε πρωί και άλλο
κι αν δεν του πήγαιναν άνθρωπο
κάθε πρωί στην ώρα
κανένανε δεν άφηνε,
νερό να πιει στη χώρα.
Τα μπουλετιά να ρίξουνε
τίνος θέλου να τύχου;
Τα μπουλετιά ετύχανε
εις τη βασιλοπούλα
όπου την είχε η μάνα της
μόνη και ακριβούλα
Ο βασιλιάς σαν τ' άκουσε
πολύ βαρύ του εφάνει
"το βιος μου όλο πάρτε το
και το παιδί μου αφήστε"
Λαός σηκώθει αρίθμητος
στο βασιλιά πηγαίνει
"για δως μας το κορίτσι σου
για παίρνουμε και σένα"
"Πάρτε το και στολίστε το
μ' ατίμητα λιθάρια
και με χρυσά και μ' αργυρά
και με μαργαριτάρια
και κάμετε το νύφη
και δώστε το στο δράκοντα
να το γλυκομασήσει"
Στα μάρμαρα του πηγαδιού
ρίξαν την αλυσίδα
και δέσανε την όμορφη
κι άτυχη κορασίδα.
Αη Γιώργης εβουλήθηκε
θέλει να τηνε σώσει
κι από το άγριο θεριό
να την ελευθερώσει.
Την βίγκρα του καβάλησε
και τηνε διποτίζει
στα χείλη εκεί του πηγαδιού
πηγαίνει και καθίζει.
"Φύγε φύγε αφέντη μου
γιατί θα φάει κι εσενα
τούτο το άγριο θεριό
όπου θα φάει και μένα"
"Άσε με κόρη άσε με
λίγο ύπνο να πάρω
κι εγώ σκοτώνω το θεριό
και από δω σε βγάζω"
Αη Γιώργης εκοιμήθηκε
και το θεριό ανεβαίνει
της κόρης τα ματάκια
ωσαν τις βρύσες τρέχουν.
"Σήκω σήκω αφέντη μου
και το νερό αφρίζει
κι ο δράκοντας τα δόντια του
για μένα τ' ακονίζει"
Αη Γιώργης εσηκώθηκε
σαν παραζαλισμένος
και το κονταρι του άρπαξε
σαν που 'ταν μαθημένος
μια κονταριά το χτύπησε
το πήρε μες στο στόμα
και παρευθείς το ξάπλωσε
χάμω στης γης το χώμα
"Σύρε κόρη στο σπίτι σου
σύρε και στους γονείς σου
και πες τους ποιος σου έσωσε
σήμερα τη ζωή σου".
"Χαίρου το νέε ένδοξε
χαίρου το το παιδί μου
χαιρου και την κορώνο μου
που 'χω στην κεφαλή μου.
Για πες μου νέε ένδοξε
ποιο είναι τ' όνομά σου
για να σου κάμω χάρισμα
να 'ναι της αρεσκειάς σου"
"Γεώργιο με λέγουνε
απ' την Καππαδοκία
θες να μου κάνεις χάρισμα;
κάνε μου μια εκκλησία
και γράψε και ζωγράφισε
Χριστό και Παναγία
και στη δεξιά του τη μεριά
γράψε έναν καβαλάρη
αρματωμένο με σπαθί
και με χρυσό κοντάρι"